wtorek, 16 lipca 2013

Ja nie mówię, on nie pyta

Czy tylko ja mam problem z mężem w kwestiach rozmowy?
Czasami nie daję rady... Ostatnio zauważyłam, że jeżeli ja nie podejmę rozmowy to jej po prostu nie ma. Mój mąż nie odczuwa chyba potrzeby konwersacji ze mną. A mnie to wkurza chociaż czasami mógłby się wysilić i zapytać o coś więcej niż "co tam w domu kochanie? " Ja na jego jedno pytanie mam streścić cały dzień no super szkoda, że mogę przerwać w połowie wypowiedzi i jej nie dokończyć a on co? NIC. Skoro nie mówię to wg niego zakończyłam, a ja już dłużej nie mam ochoty prowadzić monologu. Męczy mnie ta sytuacja bo mąż nie widzi  problemu. Nie widzi tego, że ja przestałam się odzywać. Dla niego to widocznie lepiej ma św spokój. Ja rozumiem, że ma pracę taką jaką ma pracuje głową a klientela zada mu setki pytań w ciągu 8 h i raczej musi odpowiedzieć, wytłumaczyć po raz setny temu samemu klientowi, co z czym gdzie kiedy i jak. Ale czasami są sytuacje, gdzie no jednak trzeba porozmawiać ze swoją drugą połówką. Raczej staram się nie przenosić moich frustracji na bloga, ale dzisiejszym nie wiem czy pytaniem czy stwierdzeniem mnie rozbił na części pierwsze.
"Co znowu ? "
Nie no ja codziennie mam jakieś problemy i strzelam fochy bo od tak po prostu mi się nudzi. Cały dzień siedzę sama w domu z dziećmi nie mam do kogo pyska otworzyć a jak mąż wraca o 20 to, żebym nie musiała znów nic mówić obrażam się i się nie odzywam. Jasne. Ja wręcz pragnę z kimś pogadać, przedyskutować chociażby przyszły weekend zaplanować, aby spędzić trochę czasu wszyscy razem.
Zawsze jest tak, że to ja wymyślam wszystkie wyjazdy, wycieczki, wieczory, a mąż się na to po prostu zgadza. Nigdy mnie nigdzie nie zaprosił. Zawsze ja i tylko ja, aż mi się niedobrze robi. Przepraszam, ale nie wytrzymałam i musiałam wystukać to w klawiaturę bo bym chyba wybuchła.

poniedziałek, 15 lipca 2013

Cukierkowe różyczki i Imprezka

Od dawna planowałam zrobić te różyczki i w końcu nadarzyła się okazja niezwykle ważna. Imieniny Filipka. Wieczór przed Imprezą miałam zaplanowany, wizyta w zaprzyjaźnionej kwiaciarni gdzie zakupuje materiały do moich prac. Tym razem była to krepina. Krepa by się rozpadła zanim związałabym różyczkę i musiałam pomyśleć nad czymś mocniejszym. I od razy w głowie pojawił się bukiecik kupowany niedawno na komunię który był otulony krepiną. Ja to tak nazwałam, ale wydaje mi się, że tak to się zwie. Pozostał tylko dylemat czy będą mieć niebieski. Nie było. Ale zielony kolor się znalazł i nawet lepiej bo serwetki są w zielonym kolorze czyli pasowało. A oto moje różyczki i stół imieninowy Filipka prawie skończony :)